STREFA SPOŁECZNA - BLOG
Z KSIĘGI ZW. MĄDROŚCIĄ SYRACHA...
14/9/2021 0 KOMENTARZE
Księga zw. Mądrością Syracha stanowi część Biblii greckiej, lecz nie figuruje w kanonie żydowskim, jest przyjęta przez kościół prawosławny, kościół rzymsko - katolicki oraz kościół greko - katolicki. W oryginale pierwszych rękopisów była spisana w języku hebrajskim.
Ben Syrach był prawdopodobnie ostatnim kanonicznym świadkiem mądrości żydowskiej, uznanym jako pobożny wyznawca narodu Żydowskiego, to znaczy taki, który nie wstydził się swojej wiary.
Ben Syrach opisuje, iż serce człowieka wywołuje zmianę na jego twarzy: raz dobrą, to znów złą. "W pomyślności wyrazem serca - twarz pogodna, ale wynajdywanie przypowieści wymaga wysiłku myśli. (...) Szczęśliwy mąż, który nie potknął się w mowie i nie jest przybity smutkiem z powodu grzechów. Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia, i ten, kto nie stracił nadziei(...) "
Czym dzisiaj dla mnie - człowieka współczesnego jest mądrość, cnota, przyzwoitość? Czy jestem świadomy według jakiego sposobu, kanonu żyję? Co mną kieruje? Czy wyznaję jakieś życiowe zasady? Po co człowiekowi te zasady? Czy życie według zasad ma wartość?
Zachęcam do refleksji... Każdego kto to czyta, zachęcam do refleksji nad własnym życiem. Odwagi! I najlepiej w ciszy, bez pośpiechu i nie na czas. I ja się nad swoim życiem zastanowię oczywiście!
CIERPIENIE
25/4/2021 0 KOMENTARZE
Cierpienie fizyczne, psychiczne, duchowe, moralne, egzystencjalne, inne, wiąże się z doświadczaniem negatywnych emocji, takich jak: poczucie krzywdy, smutek, żal. Opisywane w literaturze, w poezji, piosenkach, malarstwie, i w innych artystycznych dziełach, traktowane jest jako źródło twórcze. Cierpienie to taki stan doświadczania siebie samego, z którym najtrudniej nam żyć.
Gdyby nas zapytano, czy lubisz cierpieć, raczej odpowiedzielibyśmy, że nie. Są też osoby, które uważają, że cierpienie jest karą. Chciałabym w takim momencie zabronić mówienia o cierpieniu jako karze. Cierpienie przychodzi często, gdy najmniej się tego spodziewamy. Przychodzi często, gdy nie jesteśmy na nie przygotowani. Można powiedzieć, że my nie chcemy cierpienia. Nie mów mi, że tak miało być. Nie mów mi, że zasłużyłam na to. Nie mów do mnie, że gdybym wtedy... to ... bo zabijasz mnie bardziej niż moje cierpienie. Cierpiąc, sama szukam odpowiedzi, potrzebuję sama je zrozumieć. Jeśli nie umiesz się odezwać widząc cierpienie drugiego człowieka - milcz, lepiej milcz. Nie pocieszaj, nie zagaduj. Jeśli nie jesteś zdolny do milczenia, idź w swoją stronę. A gdy już nauczysz się milczeć, przyjdź i bądź blisko. Czuwaj w pobliżu, pomóż w przygotowaniu posiłku, pomóż w posprzątaniu, w zrobieniu zakupów, w wyniesieniu śmieci. Naucz się milczeć, gdy zobaczysz cierpienie. Osoba cierpiąca potrzebuje obecności drugiego człowieka, a nie słów niepotrzebnych. Osoba cierpiąca potrzebuje nauczyć się życia w cierpieniu. Naucz się jej w tym nie przeszkadzać. Ona sama w pewnym momencie powie Ci co dalej...
W cierpieniu możesz znaleźć nadzieję i sens. Uwierz w to. Nie rezygnuj, czekaj i przyjmij milczącą obecność drugiego człowieka, bo to może Ci pomóc.
STYL ŻYCIA A WYCHOWANIE DZIECI
1/6/2019 3 KOMENTARZE
W miejskiej aptece spotkałam pewną rodzinę - rodziców z dwójką dzieci w wieku przedszkolnym, które jeździły po aptece na rowerach. Głośna rozmowa rodziców ze starszym synkiem na temat małego żółwia do kąpieli, którego dziecko wzięło do ręki zadziwiła mnie. Właściwie słyszałam jedno słowo dziecka i mnóstwo słów rodziców. O postanowieniach, umowach, czy coś podobnego. Chyba chodziło o to, żeby nie kupować żółwia. Trudno było tego słuchać, także dlatego, że rozmawiali głośno, a ja starałam się pamiętać co mam kupić choremu tacie. Denerwowało mnie długie mówienie elokwentnym językiem do małych dzieci. Bardzo potrzebowałam ciszy i spokoju. Czy do małych dzieci trzeba użyć aż tylu słów, jeśli o nic nie pytają? Może dzieciom w wieku przedszkolnym wystarcza krótkie polecenie/ komunikat "nie wolno", "odłóż na miejsce" lub zabranie dziecku z ręki tego, czego mu nie wolno. Rozumiem, że każdy chce robić po swojemu. Jednak fajnie byłoby stosować takie formy wychowania, które wezmą pod uwagę odpowiednie zachowanie w obecności obcych ludzi.
Czy wiele się zmieniło w podejściu do dzieci? Ile jest sposobów na wychowanie dzieci? Pewnie to zależy od naszego własnego pomysłu na nasze życie. Oczywiście jesteśmy wolni i mamy prawo wyboru wszystkiego co ma związek z naszym życiem. Są pewne normy zachowań, zasady, ale wybór należy do nas. Może warto jednak w życiu postępować jaśniej, prościej i z jakimiś zasadami? Wolność człowieka wyznacza granica wolności drugiego człowieka. Zasady dają ludziom poczucie bezpieczeństwa. Dzięki regułom znacznie łatwiej jest wychowywać dzieci. Wychowanie dzieci między innymi jest po to, aby potrafiły one odróżniać dobro od zła- w dzieciństwie dla własnego bezpieczeństwa, w wieku dorosłym dla szacunku do drugiego człowieka. Wychowujemy dzieci do tego, aby pewnego dnia stały się samodzielne i szczęśliwe. Nasz styl życia jest pierwowzorem dla naszych dzieci. Koncentrując się na sprawach materialnych nie oczekujmy empatii i więzi emocjonalnej z rodziną. Komputery, komórki, kursy wszelakie, które kupujemy dla dzieci nie zastąpią bliskości i wspólnego spędzania czasu z rodziną. Nawet największa elokwencja nie jest dziecku potrzebna bardziej niż to, aby dziecko wierzyło rodzicowi "na jedno słowo". Pomyślmy o tym zabiegani od rana do nocy za zarabianiem pieniędzy. Czy musimy mieć "wszystko"? Co dla nas jest ważne? Rozmawiajmy o tym z bliskimi, w pracy, wśród znajomych, na różnych spotkaniach. Zostawmy choć na chwilę świat wirtualny. Popatrzmy w oczy swojemu rodzicowi, mężowi, żonie, dziecku, koledze, koleżance, przypadkowo napotkanemu człowiekowi. Uwierzmy w to, że to my tworzymy świat, w którym żyjemy. Bądźmy twórcami naszej rzeczywistości, reżyserami naszego stylu życia. Dbajmy o swoich bliskich obdarzając ich czułością i troską, a oni odwzajemnią nam tym samym, choćby po wielu latach :)
