STYL ŻYCIA A WYCHOWANIE DZIECI

1/6/2019  3 KOMENTARZE

W miejskiej aptece spotkałam pewną rodzinę - rodziców z dwójką dzieci w wieku przedszkolnym, które jeździły po aptece na rowerach. Głośna rozmowa rodziców ze starszym synkiem na temat małego żółwia do kąpieli, którego dziecko wzięło do ręki zadziwiła mnie. Właściwie słyszałam jedno słowo dziecka i mnóstwo słów rodziców. O postanowieniach, umowach, czy coś podobnego. Chyba chodziło o to, żeby nie kupować żółwia. Trudno było tego słuchać, także dlatego, że rozmawiali głośno, a ja starałam się pamiętać co mam kupić choremu tacie. Denerwowało mnie długie mówienie elokwentnym językiem do małych dzieci. Bardzo potrzebowałam ciszy i spokoju. Czy do małych dzieci trzeba użyć aż tylu słów, jeśli o nic nie pytają? Może dzieciom w wieku przedszkolnym wystarcza krótkie polecenie/ komunikat "nie wolno", "odłóż na miejsce" lub zabranie dziecku z ręki tego, czego mu nie wolno. Rozumiem, że każdy chce robić po swojemu. Jednak fajnie byłoby stosować takie formy wychowania, które wezmą pod uwagę odpowiednie zachowanie w obecności obcych ludzi.
Czy wiele się zmieniło w podejściu do dzieci? Ile jest sposobów na wychowanie dzieci? Pewnie to zależy od naszego własnego pomysłu na nasze życie. Oczywiście jesteśmy wolni i mamy prawo wyboru wszystkiego co ma związek z naszym życiem. Są pewne normy zachowań, zasady, ale wybór należy do nas. Może warto jednak w życiu postępować jaśniej, prościej i z jakimiś zasadami? Wolność człowieka wyznacza granica wolności drugiego człowieka. Zasady dają ludziom poczucie bezpieczeństwa. Dzięki regułom znacznie łatwiej jest wychowywać dzieci. Wychowanie dzieci między innymi jest po to, aby potrafiły one odróżniać dobro od zła- w dzieciństwie dla własnego bezpieczeństwa, w wieku dorosłym dla szacunku do drugiego człowieka. Wychowujemy dzieci do tego, aby pewnego dnia stały się samodzielne i szczęśliwe. Nasz styl życia jest pierwowzorem dla naszych dzieci. Koncentrując się na sprawach materialnych nie oczekujmy empatii i więzi emocjonalnej z rodziną. Komputery, komórki, kursy wszelakie, które kupujemy dla dzieci nie zastąpią bliskości i wspólnego spędzania czasu z rodziną. ​Nawet największa elokwencja nie jest dziecku potrzebna bardziej niż to, aby dziecko wierzyło rodzicowi "na jedno słowo". Pomyślmy o tym zabiegani od rana do nocy za zarabianiem pieniędzy. Czy musimy mieć "wszystko"? Co dla nas jest ważne? Rozmawiajmy o tym z bliskimi, w pracy, wśród znajomych, na różnych spotkaniach. Zostawmy choć na chwilę świat wirtualny. Popatrzmy w oczy swojemu rodzicowi, mężowi, żonie, dziecku, koledze, koleżance, przypadkowo napotkanemu człowiekowi. Uwierzmy w to, że to my tworzymy świat, w którym żyjemy. Bądźmy twórcami naszej rzeczywistości, reżyserami naszego stylu życia. Dbajmy o swoich bliskich obdarzając ich czułością i troską, a oni odwzajemnią nam tym samym, choćby po wielu latach :)

Małgosia   1/6/2019 13:34:50
Cudownie napisane!!! Prosta sprawa, a jak łatwo o tym zapominamy 😔 czytając tekst milion obrazów przeleciało mi w głowie i ile staram sie robić, a ciągle jest to kropla w morzu. Bede to zmieniać ❤ od teraz😘 dziękuję

Autor   1/6/2019 16:34:47
Dziękuję za zainteresowanie tematem i za głos w dyskusji. Pozdrawiam ciepło :) Ludwika

Ola   1/9/2019 09:03:33
W punkt. Bardzo trafnie nazwane to o czym ostatnio dużo myślę - co jest dla mnie najważniejsze, czemu warto poświęcić czas i uwagę ? Bo przecież mam tylko jedno życie... A niedawno też natrafiłam na takie zdanie - Istnieje tylko to co kochasz. Pochodzi z piosenki Antoniny Krzysztoń pt. "Inny świat". Myślę że to prawda. Chociaż czasem tak trudno się zatrzymać w pędzie za zaspokojeniem nawet podstawowych potrzeb materialnych to jednak przekonuję się że więzi i relacje to jest to o co warto najbardziej walczyć. Tylko jak to wyważyć w tym zwariowanym, materialistycznym świecie, który nie daje taryfy ulgowej i dla którego często jesteśmy tylko pionkiem, robotem w systemie? Pozdrawiam serdecznie <3

ODPOWIEDZ